واریس شایعترین اختلال عروقی در انسان است که در خانم ها بیشتر دیده می شود و شیوع آن در بالغین، با افزایش سن زیاد می گردد. در ضمن با عواملی چون تعداد زایمان، جثه بیمار، منطقه جغرافیایی افراد و رژیم های تغذیه ای در ارتباط است. اتیولوژی آن ناشناخته است ولی برخی مطالعات آن رابه ضعف دریچه ای اولیه و یا به ضعف جدار ورید که نهایتا" باعث نارسایی دریچه ای می گردد نسبت می دهند. واریس معمولا" در زیر زانو و در شاخه های ورید صافن بزرگ دیده می شود که  بهترین روش ارزیابی آن استفاده از اولتراسوند داپلر می باشد.

علائم و نشانه های واریس وریدی شامل:

1- کوفتگی و خستگی پا به خصوص در پایان روز و یا بعد از ایستادن به مدت طولانی که با بالاتر بردن پاها از سطح قلب بهبود می یابند.

2- ادم گوده گذار که  به خوبی توسط جوراب کشی کنترل می شود.

3- خارش و یا تغییر در رنگ مچ پا و احتمال زخم شدن آن ها.

4- درد شدید و ناگهانی و سفت شدن برآمدگی های واریسی به علت لخته شدن خون داخل وریدی

که در این حالت احتمال بروز آمبولی ریه وجود دارد.

انوع تظاهر بالینی و نوع درمان:

وریدهای مویرگی یا تلانژکتازی و تار عنکبوتی: درمان توسط لیزر

واریکوزیته های خفیف: درمان به وسيله  اسکلروتراپی

واریکوزیته های شدید و نارسایی ورید صافن: درمان به وسيله  لیزر داخل وریدی

زخم واریسی و درگیری ورید عمقی: درمان به وسيله لیزر داخل وریدی